türkiye’de sosyal bilimin ergenlik hastalığı, çok-şey-söyleyip-hiçbir-şey-söylememeyi-bir-şekilde-başarabilmek hastalığıdır.
Bu hastalığı tespit etmek oldukça kolay. Eğer aşağıdaki ifadeler bir makalenin sonuç bülümünde çok fazla görünüyorsa, o makalenin yazarı bu hastalıktan muztarib demektir:
- yeniden üretim süreci
- eklemlenme süreci (genel olarak “sürec” ifadesi cok kullanılmamalı)
- gündelik iktidar ilişkileri
- sermaye birikim süreci
- bütünsellik/bütünlük
- çelişkilerden oluşan devinim halindeki gerçeklik (bu favorim)
- ilişkisellik
vs.
Elbette sorun kendi başlarına bu ifadelerde değil. Sorun bu kavramların bir konuyu aydınlatma amacıyla kullanılması, ama çoğu zaman hiçbir analitik fonksiyonunun olmamasıdır. Yani yazar pek çok zaman bu kavramlara konunun gerçekten karmaşıklığını dikkat çekmek için başvurur ama bunun kendisi bir açıklama değildir, olsa olsa bir “remark” olabilir.
Bence iyi sosyal bilim bir konunun karmaşık olduğunu söylemenin bir argüman olmadığını anladığımız yerde başlar.
Bu hastalığın nedenlerinden biri, ATA’da yıllar önce yapılan bir seminerde Edhem Eldem’in belirttiği gibi, pek çok genç sosyal bilimcinin bilgi üretiminden, alan araştırmalarından, tarihçilerse kaynak incelemelerinden ziyade, metodolojik tartışmalara ilgi duymasıdır. Eldem orda bu eğilimden şikayet ediyor, ve batıda sosyal bilimlerin bu tartışmalara gelene kadar 200 yıl önüne ne gelirse her bilgiyi topladığını söylüyordu.
Eldem sonuna kadar haklıydı.
Bu bir tür teori merakının panzehiri ne bilmiyorum. ama işe şöyle başlayabiliriz: Önce bilgi üretelim sonra o bilginin niteliğini sorgulayalım. Amerikayı tekrar keşfetme ya da pozitivizm pahasına da olsa. anladığımız şeyleri yazalım, dürüst olalım, anlamadıklarımız üzerine düşünmeye devam edelim…
Berlin’de bir hayalet dolaşıyor: Türkiyeli yeni diaspora. Sevdikleri biçimde söylersek New Wave-Yeni Dalga’cılar. Bir de eskisi var elbette. Daha doğrusu, New Wave kendine yeni derken, kendinden öncekilere de eski demiş oluyor. Yeni diaspora Almanya’ya "ben senin bildiğin Türklerden değilim” diyor. Yeni Dalga eğitimli, genç ve hırslı. Eski Dalga da gençti, ancak Türkiye’nin köylerinden gelen genç köylülerdi. Bir zamandan başka bir zamana geldiler. Kimse umursamadı ama zamanı sırtlarında taşıdılar. Eski Dalganın sırtında kocaman bir kambur var, dışarıdan bakan sadece kamburu görüyor. İçerden görünen ise, Sivas, Çorum ve Varto. Yeni Dalga, aksine, zaman değil, mekan değiştirdi. Türkiye’nin millenial kuşağı Berlin’de aynı zamanı yaşadıklarını düşündükleri çocuklarla komşu oldular. Biraz daha geriye gidersek Yeni Dalga Erdoğan’ın Türkiye’sini önce beğenmedi, sonra şöyle bir silkeledi (Gezi’de), sonra da siyasetin doğuda pek kibar bir şekilde yapılmadığını farkederek, Türk
Yorumlar